Wytyczne dla Opus Dei w diecezji Westminster

From Opus-Info
Jump to navigation Jump to search

Wytyczne ogłoszone przez kardynała Hume, arcybiskupa Westminster, Wielka Brytania

Od dłuższego czasu starannie badam niektóre doniesienia, jakie zostały publicznie ogłoszone na temat działalności Opus Dei w Wielkiej Brytanii. Zbadałem również treść korespondencji kierowanej do mnie w tej samej sprawie. Niektóre z tych listów są krytyczne, niektóre wyrażają szczery podziw wobec cech osobowych niktórych członków Opus Dei, jak również uznanie za ich dobroczynny wpływ. Spotkałem się również z przedstawicielami Opus Dei w naszym kraju.

Opus Dei jest ruchem księży i osób świeckich, który ma oficjalne zatwierdzenie ze strony Stolicy Apostolskiej. Jednakże, jako biskup diecezji Westminster, mam obowiązek zapewnienia dobrobytu całego Kościoła lokalnego, jak również samego Opus Dei.

W wyniku mojego śledztwa przekazałem osobom odpowiedzialnym za Opus Dei w naszym kraju to, co uważam za słuszne rekomendacje co do przyszłej działalności członków w diecezji Westminster. Chcę teraz upublicznić moje cztery zalecenia. Każde z nich wywodzi się z jednej podstawowej zasady: że praktyki i sposoby działania międzynarodowego ruchu mogą zostać zmodyfikowane w sposób ostrożny, biorąc pod uwagę różnice kulturowe i lokalne zwyczaje obowiązujące w społeczeństwie, w którym ten organ międzynarodowy zmierza pracować.

Zalecenia te nie mogą być postrzegane jako krytykę integralności członków Opus Dei lub ich gorliwość apostolskiej. Podaję je do wiadomości publicznej w celu zaspokojenia zrozumiałych niepokojów i do zagwarantowania dobrych praktyk w naszej diecezji.

Moje cztery zalecenia są następujące:

  1. Żadna osoba w wieku poniżej osiemnastu lat nie powinna mieć możliwości składania żadnych ślubów lub długoterminowych zobowiązań względem Opus Dei.
  2. Istotne jest, aby młodzież, która zamierza wstąpić do Opus Dei, uprzednie przedyskutowała tę sprawę ze swoimi rodzicami. Jeśli istnieją uzasadnienia powody odstąpienia od tej reguły, każdy przypadek powinien zostać omówiony z lokalnym biskupem lub jego delegatem.
  3. Chociaż przyjmuje się, że ci, którzy przystępują do Opus Dei, biorą na siebie odpowiednie obowiązki, należy zwrócić uwagę na poszanowanie wolności indywidualnej: po pierwsze wolności do wstąpienia lub odstąpienia z organizacji bez wywierania na nią zbędnej presji; po drugie wolność jednostki do wyboru własnego kierownika duchowego, czy jest on dyrektorem lub nie.
  4. Inicjatywy Opus Dei w diecezji Westminster powinny jawnie wykazawać swój sposób finansowania i zarządzania.


Jestem przekonany, że te cztery wytyczne w żaden sposób nie utrudną pracy apostolskiej Opus Dei, lecz pomoże mu w dostosowaniu się do tradycji i zwyczajów naszego narodu.

Pozostaję w ścisłym kontakcie z kapłanami i członkami Opus Dei w diecezji Westminster.

Kardynał Hume, arcybiskup Westminster, 2 grudnia 1981 r.


Dwadzieścia pięć lat po publikacji tych wytycznych, Opus Dei nie zmieniło w niczym swoich praktyk:

  1. Dzieło nadal werbuje nastolatków
  2. Rodzice nadal nie są poinformowani co do intencji dyrektorów Opus Dei względem ich dzieci
  3. Członkowie nie mają wyboru swojego kierownika duchowego. Muszą obowiązkowo odsłaniać swoje najgłębsze myśli osobie wskazanej przez dyrektorów
  4. Wywierana jest ogromna presja psychologiczna, aby członkowie nie opuszczali Dzieła
  5. Opus Dei nadal posluguje się firmami, stowarzyszeniami i fundacjami, za pomocą których zarządza pokaźnymi dobrami materialnymi i nieruchomościami